Van Plettenburgbaai tot Kaapstad tot weer naar huis......

Lieve mensen,

Ons allerlaatste verslag vanaf Kaapstad. Het zit er weer bijna op en tsjonge jonge wat een ervaringen hebben we opgedaan. Onze hoofden beginnen vol te raken en zeer zeker die van Sophie. Vorige week had ze even een dag een dippie. Dikke koortslip, een verminderde weerstand. Vorige week hebben we 6 mega walvissen gespot in Plettenburgbaai. Wat een gave belevenis was dat. In een soortvan speedboot gingenwe de zee op. Direct zaten we midden in een groep dolfijnen en daarna spotten we2 walvissen vlak bij het strand. Vervolgens duizenden zeehonden aan de kant. Of dit nog niet genoeg was gingen we verder de zee op. Daar waren nog eens vier grote walvissen. Zeer uniek zei men, daar gaan we dan maar vanuit he.....Het was fantastisch om die beesten te zien tussen de hoge golven. Sophie was helemaal hoteldebotel ervan. Vol adrenaline verlieten we na 2 uur de boot. Ik ga niet te gedetailleerd in op wat we allemaal gedaan hebben, want dat is te veel om op te noemen. We zijn ergens vorige week in Kaapstad aangekomen. Hebben een tour met het busje gemaakt langs de kust richting Kaap de goede hoop Simonstown naar een Pinguinkolonie. Bij dat laatste hadden we meer het gevoel dat we ergens in een dierentuin liepen, maar a la.We hadden gelukkig weer goed weer, waar we overigens helemaal niets over te klagen hebben gehad de gehele reis. Niet eens op 1 hand te tellen hoevaak we in de regen hebben gelopen. Meestal zonneschijn met temperaturen tussen de 15 en 25 graden overdag. 's Nachts was het vaak wel erg koud. Rond het vriespunt en nergens was er een verwarming in de kamer. De kruiken die we onderweg ergens hadden gescoord kwamen zeer goed van pas!

Gelukkig had Mieke in Nederland alticketsgeboekt voor Robbeneiland, want deze trip is minstens tot half augstus uitverkocht.De zee was rustig, dus we hebben relaxt naar het eiland kunnen varen. Sophie vond het in begin een beetje saai, want wekregen een rondleiding in de bus met een engelssprekende gids.De gevangenis endat wat wij vertaalden vond ze wel interessant. Ze wil erg graag een spreekbeurt/ powerpointpresentatie geven overZuid Afrika op school........Madelon hadeen beetje hetzelfde gevoel als Sophie (behalve dan die spreekbeurt :-)), maar Miekevond alles even leuk.Heeft iets meer geduld.

De afgelopen twee a driedagen was het tijd om te werken in het project.Overde gang van zaken wijd ik nu even niet te lang uit, want hetleek erop dat het slecht georganiseerd was, maar uiteindelijkbleek allestoch goed geregeld, alleen werd er niet duidelijk gecommuniceerd. En............het was zeer zeer christelijk ..pfffffff.... We hebben Sophie uitgelegd en met haar afgesproken dat Mieke en ik vriendinnen zijn enzo. Vond ze ook betervoor datmoment.

Wat hebben we dan uiteindelijk gedaan:Een ochtendop kinderen gepast en de volgende dag soep gemaakt, een schooltje bezocht en soep uitgedeeld in een sloppenwijk.Wat is Zuid Afrika toch een land met vele gezichten.Een overweldigende natuur, erg veel armoede,apartheid is afgeschaft maar dediepe groeven die het heeft achtergelaten zijn overalzichtbaar en voelbaar.

We hebben een mooie reis gemaakt en Zuid Afrika is onder de huid gaan zitten.Geen natuurfilm zal meer hetzelfde zijn,een townshipis zeertastbaar geworden en Mandela...tjsa....symbool voor alles wat we hebben meegemaakt, een icoon voor het land!

Tot snel allemaal!

XXX

Lesotho

Daar waren we weer.... Na een weekje offline te zijn geweest hebben jullie via de foto's vast al wel gemerkt dat we wifi hebben. We raken de dagen van wanneer we wat hebben gedaan kwijt, maar de highlight zullen we een beetje beschrijven. We zijn vorige week zondag of maandag naar ladysmith gereden. Dit was een dagtrip in de bus. Onderweghebben we een tussenstop gemaakt in Durban en aldaar gewandeld aan het strand. We zitten geregeld een lange dag in het busje. Gelukkig zijn de routes vaak erg mooi en verveelt dat nooit. Sophie speelt dan met Puck op de ds, tekent of kijkt wat rond. Vermoeid kwamen we aan in ladysmith, maar het verblijf maakte alles goed. Jeetje minna, wat een luxe huisje was dat. Iedere keer denken we dat het niet mooier kan, maar elke logde is iedere keer een big surprise. Sophie is dan de lange reis ook alweer meteen vergeten want overal waar we komen zijn dieren; honden katten paarden jonge geitjes... De volgende dag weer vroeg het busje in om ons op te maken voor een lange reis naar Lesotho. Deze rit was een van de vele hoogtepunten van de reis tot nog toe. Allereerst reden we de "golden gate route". Super mooie bergen met mooie kleuren. Onderweg stopten we in het dorpje clarence en hoorden we dat het sneeuwde in Lesotho en dat er dieren van de kou stierven. Wij handschoenen en mutsen inslaan en maar hopen dat het mee zou vallen, want tot nog toe was het weer droog, zonnig en fris. De beelden van de dorpjes in Lesotho (nooit bewust van geweest trouwens dat dit een apart land is waar ook geen apartheid heeft geheerst) zijn onbeschrijflijk. Zo indrukwekkend en bijzonder. De koning was jarig dus iedereen was vrij. Dit betekende dat er veel bedrijvigheid was. Van alles wat we zagen zouden we honderden foto's kunnen maken; herders die een wollen deken om zich heen hadden geslagen en hele dagen op hun groepje schapen of koeien pasten, ezels die overal voor worden ingezet, mensen die hun haren in lieten vlechten, overal zag je bonte was opgehangen tussen de huizen, lachende mensen in groepjes, voetballende mannen, winkels van golfplaten, oude auto's en overal sloopautos etc etc....we hebben daar een paar ballen uitgedeeld. Er liepen kinderen van ons weg. Duidelijk geen toeristen en witte mensen gewend, alhoewel...wij maken Sophie ook altijd duidelijk dat ze geen barbies oid aan moet nemen van mensen, dus die reactie is gewoon normaal :). Toen we in de hoofdstad de weg af sloegen werd de weg slecht en gingen we de bergen in. Dat was wel even spannend, niet vanwege de sneeuw, want die lag alleen hoog op de bergen, maar meer dat we geen idee hadden waar we terecht zouden komen. We gingen hoger en hoger de berg op en hadden iedere keer geen idee hoe ver het nog was. Toen we het resort in zicht kregen konden we opgelucht adem halen en genieten van het fantastische landschap! De eerste indruk van het resort was een beetje armetierig, maar het waren drie geweldige dagen! Alles wat daar georganiseerd werd aan excursies deed men in samenwerking met het dorp en dat maakte dat we we voor ons gevoel echt kennis hebben gemaakt met het land. We hebben pony gereden, jaja, villagetour gemaakt met een jongen uit het dorp en dan hoor je interessante dingen. Ons hart is weer veroverd door andere landen en culturen!!! Mieke heeft geld gegeven aan dit resort aangezien zij een development trust hebben opgericht waar vier mensen werken, oa een sociaal werker en een boer. Zij helpen mensen die hiv hebben aan hun medicatie, voedsel, ondersteunen wezen, stimuleren educatieprogrammas etc... Echt een heel mooi systeem. Trieste is dat 40% HIV besmet is. Er heerst veel armoede, grote werkloosheid maar de lodge zorgt voor veel werkgelegenheid. We bleven hier als enige plek 3 dagen en dat was eerlijk gezegd wel even heerlijk, een soort vakantietje in de reis, beetje uitrusten van alle vermoeienissen, want vermoeiend is het zeker. Vaak gaan we rond half zeven sochtends al weg en liggen we voor negen uur in bed. Wij krijgen onze uurtjes slaap dus wel alleen Sophie niet, ze heeft niet haar lippen vol koortsblaren, waarschijnlijk als gevolg van weinig slapen en felle zon. Want dat was er ook in Lesotho...snachts vroor het, overdag scheen de zon en was er een felblauwe lucht. Na Lesotho was er een langereisdag naar stuttenheim, een plek die we eigenlijk niet bij daglicht hebben gezien. De lodge was weer mooi, heel karakteristiek, ook wel weer een plek waar we langer hadden willen zijn. Lieve leuke hondjes voor Sophie om te knuffelen, vooral het hondje Sophie was voor haar heel leuk. Gisteren reden we weer verdere vanuit stuttenheim naar cape St. Francis waar we nu aan de wijn en borrelhapjes zitten...onderweg zijn we naar addo's elephant park geweest voor een twee uur durende game drive ( zoeken naar wild). Dat was echt weer fantastisch, we zagen een lynx, die zie je haast nooit, en een jakhals die normaal ook alleen snachts actief is. Ook een groep van wel 50 olifanten , ze staken de weg over achter en voor onze auto langs.... Zo gaaf! Voordat iedereen de hapjes voor mijn neus wegkaapt ga ik jullie ook verlaten...morgen vertrekken we deze kustplaats weer...( 12 graden trouwens, beetje koud hè) als t niet te hard waait gaan we walvissen spotten, duimen dus. We gaan de tuinroute doen, alhoewel het winter is en er dus veel mindere bloeit zal t weer een mooie route zijn....we gaan via knyshna en Oudshoorn richting Kaapstad waar we donderdag aankomen en in ieder geval kaap de goede hoop en robbeneiland op t programma staan. Zaterdag gaan wij richting het project waar we vrijwilligerswerk zullen doen. Misschien spreken we jullie tussendoor nog, als er ergens wifi is.... Kussies van ons

Lesotho

Daar waren we weer.... Na een weekje offline te zijn geweest hebben jullie via de foto's vast al wel gemerkt dat we wifi hebben. We raken de dagen van wanneer we wat hebben gedaan kwijt, maar de highlight zullen we een beetje beschrijven. We zijn vorige week zondag of maandag naar ladysmith gereden. Dit was een dagtrip in de bus. Onderweghebben we een tussenstop gemaakt in Durban en aldaar gewandeld aan het strand. We zitten geregeld een lange dag in het busje. Gelukkig zijn de routes vaak erg mooi en verveelt dat nooit. Sophie speelt dan met Puck op de ds, tekent of kijkt wat rond. Vermoeid kwamen we aan in ladysmith, maar het verblijf maakte alles goed. Jeetje minna, wat een luxe huisje was dat. Iedere keer denken we dat het niet mooier kan, maar elke logde is iedere keer een big surprise. Sophie is dan de lange reis ook alweer meteen vergeten want overal waar we komen zijn dieren; honden katten paarden jonge geitjes... De volgende dag weer vroeg het busje in om ons op te maken voor een lange reis naar Lesotho. Deze rit was een van de vele hoogtepunten van de reis tot nog toe. Allereerst reden we de "golden gate route". Super mooie bergen met mooie kleuren. Onderweg stopten we in het dorpje clarence en hoorden we dat het sneeuwde in Lesotho en dat er dieren van de kou stierven. Wij handschoenen en mutsen inslaan en maar hopen dat het mee zou vallen, want tot nog toe was het weer droog, zonnig en fris. De beelden van de dorpjes in Lesotho (nooit bewust van geweest trouwens dat dit een apart land is waar ook geen apartheid heeft geheerst) zijn onbeschrijflijk. Zo indrukwekkend en bijzonder. De koning was jarig dus iedereen was vrij. Dit betekende dat er veel bedrijvigheid was. Van alles wat we zagen zouden we honderden foto's kunnen maken; herders die een wollen deken om zich heen hadden geslagen en hele dagen op hun groepje schapen of koeien pasten, ezels die overal voor worden ingezet, mensen die hun haren in lieten vlechten, overal zag je bonte was opgehangen tussen de huizen, lachende mensen in groepjes, voetballende mannen, winkels van golfplaten, oude auto's en overal sloopautos etc etc....we hebben daar een paar ballen uitgedeeld. Er liepen kinderen van ons weg. Duidelijk geen toeristen en witte mensen gewend, alhoewel...wij maken Sophie ook altijd duidelijk dat ze geen barbies oid aan moet nemen van mensen, dus die reactie is gewoon normaal :). Toen we in de hoofdstad de weg af sloegen werd de weg slecht en gingen we de bergen in. Dat was wel even spannend, niet vanwege de sneeuw, want die lag alleen hoog op de bergen, maar meer dat we geen idee hadden waar we terecht zouden komen. We gingen hoger en hoger de berg op en hadden iedere keer geen idee hoe ver het nog was. Toen we het resort in zicht kregen konden we opgelucht adem halen en genieten van het fantastische landschap! De eerste indruk van het resort was een beetje armetierig, maar het waren drie geweldige dagen! Alles wat daar georganiseerd werd aan excursies deed men in samenwerking met het dorp en dat maakte dat we we voor ons gevoel echt kennis hebben gemaakt met het land. We hebben pony gereden, jaja, villagetour gemaakt met een jongen uit het dorp en dan hoor je interessante dingen. Ons hart is weer veroverd door andere landen en culturen!!! Mieke heeft geld gegeven aan dit resort aangezien zij een development trust hebben opgericht waar vier mensen werken, oa een sociaal werker en een boer. Zij helpen mensen die hiv hebben aan hun medicatie, voedsel, ondersteunen wezen, stimuleren educatieprogrammas etc... Echt een heel mooi systeem. Trieste is dat 40% HIV besmet is. Er heerst veel armoede, grote werkloosheid maar de lodge zorgt voor veel werkgelegenheid. We bleven hier als enige plek 3 dagen en dat was eerlijk gezegd wel even heerlijk, een soort vakantietje in de reis, beetje uitrusten van alle vermoeienissen, want vermoeiend is het zeker. Vaak gaan we rond half zeven sochtends al weg en liggen we voor negen uur in bed. Wij krijgen onze uurtjes slaap dus wel alleen Sophie niet, ze heeft niet haar lippen vol koortsblaren, waarschijnlijk als gevolg van weinig slapen en felle zon. Want dat was er ook in Lesotho...snachts vroor het, overdag scheen de zon en was er een felblauwe lucht. Na Lesotho was er een langereisdag naar stuttenheim, een plek die we eigenlijk niet bij daglicht hebben gezien. De lodge was weer mooi, heel karakteristiek, ook wel weer een plek waar we langer hadden willen zijn. Lieve leuke hondjes voor Sophie om te knuffelen, vooral het hondje Sophie was voor haar heel leuk. Gisteren reden we weer verdere vanuit stuttenheim naar cape St. Francis waar we nu aan de wijn en borrelhapjes zitten...onderweg zijn we naar addo's elephant park geweest voor een twee uur durende game drive ( zoeken naar wild). Dat was echt weer fantastisch, we zagen een lynx, die zie je haast nooit, en een jakhals die normaal ook alleen snachts actief is. Ook een groep van wel 50 olifanten , ze staken de weg over achter en voor onze auto langs.... Zo gaaf! Voordat iedereen de hapjes voor mijn neus wegkaapt ga ik jullie ook verlaten...morgen vertrekken we deze kustplaats weer...( 12 graden trouwens, beetje koud hè) als t niet te hard waait gaan we walvissen spotten, duimen dus. We gaan de tuinroute doen, alhoewel het winter is en er dus veel mindere bloeit zal t weer een mooie route zijn....we gaan via knyshna en Oudshoorn richting Kaapstad waar we donderdag aankomen en in ieder geval kaap de goede hoop en robbeneiland op t programma staan. Zaterdag gaan wij richting het project waar we vrijwilligerswerk zullen doen. Misschien spreken we jullie tussendoor nog, als er ergens wifi is.... Kussies van ons

Hallo Suikerbossies

Hallo Suikerbossies, Zoals jullie op de fotos kunnen zien beleven en zien we van alles. Wilde een verhaal typen, maar wordt geroepen omdat we naar zee gaan om pinguïns te voeren. Het is nog droog dus gauw gaan. Wandelingetje van een uur langs strand in cape St. Francis in de wind...... Doeg xxxx

BIG 4.....

Hallo lieve mensjes,

Het is alweer een paar dagen geleden dat jullie iets van ons hoorden. We raken langzaamaan het gevoel van tijd en dagen kwijt, dus we moeten goed nadenken waar we de vorige keer zijn geeindigt.

We waren in Sabi. Daar hebben we de panoramaroutes gereden, maar daar hebben we geloof ik al wat over verteld. Toen we wegreden uit Sabi gingen we naar Hazyview. De gids vertelde ons dat wein tenten zouden slapen. We zagen het al helemaal voor ons. Daar in de wildernis, in tenten.....brrr... , maar we sliepen niet in tenten, maar in een superderluxe huisje op een park. Gelukkig wel met een hek erom heen. Oh, ik vergeet nog wat leuks te vertellen. We gingen die ochtend namelijk naareen olifantenopvang alwaar we lekker toeristisch olifanten hebben geaait en met ze hebben gewandeld. Al met al wel erg leuk!Daarna kwamen we dus aan in Hazyview. Dit park ligtin het Krugerpark. Sophie ' smeet' de tassen in de hoek, want ze zat zich al dagen te verheugen op een zwembad. Samen met Sarah en Puck doken ze in het water. Het water was ijsjeskoud, maar Sophie was stoer en ging er als eerste in. Met een fantastische panorama op de achtergrond van het zwembad genoten de moeders van een lekker drankje! Sophieliethet na een paar koude duikjes voor gezien en liep met Puck wat in het rond. Opeens een gegil....ze ze had een nijlpaard gespot dat 500 meter verderop in een meertje dobberde. Hoera! Na de olifant ook het nijlpaard gespot! De volgende dag moesten we om kwart over vijf op om naar het Krugerpark te gaan. Vroeg, maar wat was het gaaf. We hebben die dag 39 verschillende dieren gezien. Het begon met ee springbok, daarna volgde al snel een giraf en de rest....Super gaaf. We hebben ook leeuwinnen gezien, helaas geen Jaguar.....De volgende dag gingen we op weg naar Swaziland. Op die dag hebben we eerst nog een halve dag door het krugerpark gereden, Dit keer niet de 4x4, maar gewoon met ons bussie. In die halve dag hebben we nog eens 21 verschillende dieren gespot. Iedere keer was het weer een kadootje als er een dier gespot werd. Die middag kwamen we na een lange reis aan in Swaziland. Een heel ander land dat Afrika. Men heeft daar geen apartheid gekent en wij hadden het gevoel dat wit en zwart daar gemakkelijker samengaan. De mensen waar heel vriendelijk en open. We zijn daar naar een marktje gegaan en een dansshow meegemaakt. We hebben daar ook gezien hoe mensen daar traditioneel leven. Gisteren zijn we al vroeg weer vertrokken richting Zuid Afrika. We kwamen rond 14u aan en hebben met een 4x4 een halve dag rond gereden in het Hluwehlu park. Weer dieren gespot. Alleen had de Afrikaanse gids dit keer haast leek wel, want hij heeft in totaal 1 dier gespot en reed gewoon door bij een groep olifanten. Daar hebben we weer een aantal dieren kunnen spotten. Super fantastisch weer! Rond vijf uur reden we met de 4x4 naar St Lucia. In het pikkedonker, bovenop de 4x4 met de haren in de wind en kou. Mieke vond het haast een dodemansrit, Sophie een spannend avontuur. Vandaag hebben we in een rivier Kroko's en Hippo's gespot. Vanmiddag lekker een wandelingetje gemaakt aan de in Indische zee.

Bovenstaand verhaal is natuurlijk een verkorte versie van onze belevenissen. Het weer is erg goed tot nog toe. Zonneschijn, af en toe bewolking en vandaag veel wind. We lazen in de krant dat het in Kaapstad sneeuwt en in Nederland regent (we hebben wel medelijden, niet te lang, want we zijn op vakantie

), dus we moeten het er nu goed van nemen he. Het eten is oke. Je kunt alles krijgen, van vis tot pizza en veel veel vlees! De reis is best intensief. Vaak vroeg op. Mieke heeft het gevoel van een stoomtrein in een sneltrein terecht te zijn gekomen. Vandaag hadden we eindelijk een relax dag, zonder dat we ergens echt op tijd moesten zijn. De gids vertelde ons vandaag dat de reisdagen nog moeten komen...pffff. Gelukkig heeft Sophie een goed speelkameraadje aan Puck. Haar hebben we niet een keer horen klagen over de afstand. Morgen gaan we via Durban naar Lady Smith en daarna 3 dagen naar Lesotho. Als we weer internet hebben horen jullie van ons. Misschien volgen er nog foto's!

Veel liefs van ons alledrie!

Panoramaroute....weg uit de stad en....eerste bal weggegeven!

Hello Guy's, Gisteren gingen we al op tijd weg uit pretoria. In Pretoria gingen we onderweg naar het parlementsgebouw alwaar de inauguratie van mandela plaats vond. Bijzonder om op die plaats te zijn geweest. Daarna maakten we ons op voor een zeer lange maar adembenemende reisdag richting sabie. Ondanks de wintertijd was het landschap prachtig. Hoe mooi zal het er wel niet uitzien in de lente en zomer. Onderweg had de reisleidster een verrassing voor de kids. Bij de rust/parkeer en tankplaats waren neushoorns en buffels. Een kinderhand was gauw gevuld! Het was droog weer met een zonnetje. onderweg stopten we op verschillende plaatsen om foto's te maken natuurlijk. Toen we aan het einde was de middag aankwamen hebben we braai gegeten met maispap. Echt afrikaans en lekkerrrrrrr die braai. Rond negen uur lagen we ongeveer op bed. Zeer moe en voldaan. Sophie heeft een leuk kameraadje aan Puck en met Sarah kan ze lekker shoppen bij eindeloze souvenierwinkeltjes. Ze heeft de beeldjes van de big five al in de pocket...neushoorn, olifant, Jaguar, buffel en leeuw! Nu nog hopen dat we ze overmorgen in het echt zien. Vandaag kwamen we tijdens een gave panoramaroute de criminelen van het landschap tegen...,.de bavianen. Die stinkerds liepen de weg over om bij huizen de aanrechten leeg te roven! Natuurlijk opwinding in het busje, want als er een dier gespot wordt is het feest! We zijn naar een enorme waterval , god's window (prachtig uitzicht) en drakenberg. Een enorm groot gebied. Toen we op weg naar het appartement gingen werd het tijd om eens een bal uit te delen. Het eerste de kind zou de geluksvogel zijn....en ja hoor...bingo.. Drie jongetjes en twee meisjes gespot. Ze zongen het Afrikaans volkslied. Zo schattig en wat waren ze blij! Morgen gaan we naar de olifantenopvang en richting krugerpark alwaar we overmorgen echt in gaan. Dagen vliegen voorbij. Ene kant gevoel dat we hier al heel lang zijn, maar zijn er pas drie echte volle dagen. Wat we zien en ervaren is te veel om op te schrijven, maar bij deze hebben jullie weer een indruk en een teken van leven......wat is reizen toch een fantastische belevenis! Sophie leeft in het moment. Ze wil heel graag zwemmen maar dat zit er niet in helaas. Temperatuur te koud evenals het water, maar verder....een wereldburgertje aan het worden! Heel veel liefs vanuit sabie! X

So(south)We(west)To(township)

Hallo thuisblijvers, Nu al een berichtje van ons. Vooral omdat onze gids verwacht dat we niet al te vaak internet zullen hebben. Zoals je merkt zijn we dus veilig aangekomen in Zuid-afrika. We hebben een goede reis gehad met weinig turbulentie, we grappig was dat toen we wel even wat deining hadden Sophie t 'cool' vond, net een achtbaan...madelon zat naast haar minder gecharmeerd van te wezen, zij is altijd weer blij als we weer met de voetjes op de grond staan. We dachten op Schiphol al ons reisgezelschap gespot te hebben, dat bleek ook zo te zijn. Een vader met zijn (stiefdochter) van 19 jr Sarah en dochter van 12 jr Puck. Onze reisleidster is tevens de chauffeur (baobab moest ergens op bezuinigen ivm kleine groep) en is een zuid Afrikaanse. Ze heet Suzette Erasmus en heeft ook nog roots in Rotterdam...ze spreekt Afrikaans...dat is wel een grappig taaltje hoor, zo heet de lift een hijsbak en is dank je wel Danki .. We reden van t Vliegveld naar ons hotel in Pretoria , ongeveer een uur rijden en om 12 uur rolden we erg moe is ons bed. Vanmorgen om 10 uur stonden we weer klaar om naar soweto te gaan. We pikten daar een gids op, Josephine, geboren en getogen in Soweto. We hebben heel veel Informatie gekregen, ik heb niet zoveel fut nu om t allemaal te beschrijven. We zijn in Nelosn Mandela's huis geweest waarbij uit is gehaald toen hij vast in gezet op Robbeneiland, dat is nu een museum . We zijn over Marktjes gelopen, langs de sloppenwijke en door de miljoenaorbuurt (rijkmansbuurt in t Afrikaans) en heel indrukwekkend ook bij het monument van de scholierenopstand van 16 juni 1976...hierbij zijn heel veel kinderen gedood en nog steeds velen vermist, in het museum geweest, dat was erg indrukwekkend en triest. Trouwens in soweto is de criminaliteit niet hoog, ze stelen niet van elkaar en letten op de spullen van een ander. We hebben gelunched tegenover Mandela's vroegere huis , Anton onze reisgenoot nam een biertje, grolsch, smaakt heel anders dan thuis zei hij,,,wat zwaarder, keek ik op t etiket , was houdbaar tot 1-2-2010 .... Zo krijgen we een briefing van de gids over de reis en de opties waar we uit kunnen kiezen, daarna eten en weer slapen want morgen zal t weer vroeg dag zijn. We rijden naar Sabie vanwaaruit we maandag Krugerpark in gaan. Al met al zeer indrukwekkende dag achter de rug. Sophie hobbelt overal mee naar toe en wordt door alle lieve verkopers in het Engels aangesproken en zij staat er dan bescheiden bij te kijken. Dit gebeurt zeer regelmatig omdat Ze gek is om alle souvenirs die aangeboden worden. Het wordt hoog tijd voor Engelse les aankomend jaar. Hoewel ze met een lieve lach en my name is Sophie from Holland and nine jears old de harten weet te breken.... Nu op naar een hopelijk heerlijke maaltijd en op tijd onder de wol, want morgen weer een nieuw avontuur. Xxxx vanuit south africaaaaaaa